Dünyanın en kaynak bağımlı ülkelerinden biri olarak, Kore, denizaşırı kaynak sağlayıcılardan enerji, gıda ve mineraller elde etmek için proaktif bir kaynak politikası kullanmaya çalışıyor. Pazar yoluyla kaynakları pasif olarak satın almaktan, doğrudan sahiplik, kalkınma ve yatırım düzenlemeleri sürdürmeye başladılar ve bu da kaynak sağlama ülkeleri ile ilişkilerde yeniden yapılandırmaya yol açtıYeniden birleşmeye hazırlanmak ve koşulsuz yardımı delink'e baskı nedeniyle, Kore, denizaşırı kaynak politikasının bir parçası olarak kalkınma yardımını veya diğer hükümet yardımlarını kullanamadı. Kore'nin geçişinin takdir edilmeyen bir yönü, bu yeni kaynak politikaları markasının temellerini atmada uluslararası anlaşmaların katkıları olmuştur. Anlaşmalar, geçiş ekonomilerinde ve daha gelişmiş ülkelerde önemli bir rol oynayabilir sistem risklerine ve yasal belirsizliğe eğilimli Bu makale, Kore'nin uluslararası politika rejiminin kaynak açısından zengin ülkelere ilişkin gelişimini, etkinliğini ve özelliklerini değerlendirmekte ve geleceğe yönelik potansiyel etkileri analiz etmektedir. Kore'nin enerji, mineral ve gıda gibi denizaşırı kaynaklara olan yaygın bağımlılığı ilk önce analiz edilir Daha sonra, Kore'nin kaynak politikasının, kamu kuruluşları ve özel işletmeler arasındaki stratejik işbirliği yoluyla, denizaşırı kaynakları aktif olarak geliştirmek, keşfetmek ve üretmek için daha pasif bir kaynak edinme aşamasından nasıl geliştiğini gösterir. Daha sonra, makale, uluslararası anlaşmaların ve anlaşmaların, bu proaktif kaynak politikasının yetiştirilmesi için çerçevenin sağlanmasına nasıl katkıda bulunduğunu göstermektedir. Uluslararası anlaşmaların Kore'nin enerji, gıda ve mineraller gibi kaynakları çevreleyen uluslararası politikaları için daha sistematik ve kapsamlı bir strateji geliştirmesine nasıl yardımcı olacağını vurguluyor.
